Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
siedzieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, siedziećdzę, siedziećdzi, siedziećdział, siedziećdzieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być w pozycji, w której cały ciężar ciała spoczywa na pośladkach, nogi są zwykle ugięte w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kółko — n II, N. kółkokiem; lm D. kółkołek zdr. od I koło a) w zn. 1: Kółko na mapie oznaczało miasto. b) w zn. 2: Kreślić na piasku kółka. c) w zn. 3: Fotel, stolik na kółkach. ◊ Jechać, siedzieć na kółku «w kolarstwie: jechać tuż za innym kolarzem» ◊… … Słownik języka polskiego
kółko — 1. pot. Cztery kółka «samochód, zwłaszcza osobowy»: Każdy użytkownik swoich ukochanych czterech kółek pragnie, aby jego pojazd był lepszy i bardziej wypieszczony od Poloneza sąsiada. Metr 28/02/2001. 2. Siedzieć, siąść, usiąść za kółkiem (za… … Słownik frazeologiczny
kółko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm D. kółkołek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część płaszczyzny ograniczona kręgiem o niewielkim promieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przystanki tramwajowe zaznaczono na planie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koło — I. 1. Błędne koło «niekorzystne sytuacje wynikające jedne z drugich, prowadzące do punktu wyjścia, stwarzające sytuację beznadziejną, bez wyjścia»: Toteż dzieci trudne znajdują się często w błędnym kole potępienia i nieufności, wzmagających ich… … Słownik frazeologiczny
kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… … Słownik języka polskiego
wóz — m IV, D. wozu (daw. woza), Ms. wozie; lm M. wozy 1. «czterokołowy, drewniany pojazd ciągnięty przez konie, służący do przewożenia ciężarów, fura, furmanka; ilość czegoś mieszcząca się w tym pojeździe» Wóz zaprzężony w konie (w woły). Skrzypienie… … Słownik języka polskiego
stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… … Słownik języka polskiego
tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… … Słownik języka polskiego
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
